Kuchnia piwowarki Agi

Muszę się przyznać, że nie wytrzymałam... Jestem uzależniona od warzenia piwa. Źle się czułam z tym uczuciem, że sezon piwowarski w pełni, puste fermentory stoją bezczynnie, drożdże ściśnięte w gęstwach głodują i marzną, słód wietrzeje, chmiel się utlenia. Brakowało mi zapachu świeżo mielonego słodu, mieszania zacieru w garze, zapachu brzeczki gotującej się z chmielem i wyczekiwania na przełom...

Ehhh, co tam, popyrtam przecież te brudne gary w miednicy. Dawniej nie mieli bieżącej, ciepłej wody i wyciąganych wylewek, a piwo warzyli. A ja, naiwna, czekam na odwilż i strumienie bieżącej wody. To prawda, że w południe słońce świeci już zdecydowanie mocniej. Koty nie próżnują... produkują... witaminę D wygrzewając się w słońcu. Czy koty też produkują witaminę D pod wpływem słońca? Pewnie tak.

A w nocy... mróz szaleje, jak artysta ze spalonego teatru. Maluje cepeliowskie pawie oczka i serduszka... Zobaczcie sami...

A tak a propos pawi... Czy wiecie, że bycie blogerem jest pełne zagrożeń? I na każde słowo trzeba uważać... Ot, niewinne ptasie mleczko®. Czy wiecie, że jak chcecie użyć tego zwrotu, to musicie zastosować znak "registered"? Przekonała się o tym blogerka Iwusia, która na swoim blogu kulinarnym niewinnie i szczerze podzieliła się przepisem na piankowe ptasie mleczko® z polewą. Właściciel platformy, na której znajdował się blog otrzymał pismo od prawników firmy Lotte Wedel Sp. z o.o. z informacją, że nie można sobie tak bezkarnie używać zwrotu ptasie mleczko®, bo to znak towarowy zastrzeżony jest. Zrobili zrzuty ekranu bloga Iwusi, która tak się przeraziła pogróżkami prawników azjatyckiej korporacji, że usunęła całego swojego bloga. Biedaczka...

A więc niewinny ptasi pawik jest znakiem towarowym firmy Wedel... Co by na to powiedziały ptaki, które tą substancją karmią swoje młody od tysięcy lat. Ptasie mleczko® to odpowiednik mleka u ssaków, produkowane jest w wolu, zawiera składniki odżywcze, którymi rodzice karmią pisklęta. Może nawet i pterodaktyle produkowały ptasie mleczko®?

Proponuję aby jakaś konkurencyjna firma, w odpowiedzi na jakże żałosne i głupie zachowanie tej firmy, wypuściła na rynek podobny produkt. Można te przysmaki nazwać np. PAWIKI PAWIA, zapakować w etno designerskie pudełko i sprzedawać przeciwnikom ACTA, oburzonym i innym przeciwnikom wielkich korporacji. Podobno już 60% internautów zadeklarowało bojkot produktów firmy Lotte Wedel Sp. z o.o. Ja też nie będę kupować ptasiego mleczka®. Ostatnio kupiłam o smaku sernika i były niedobre. Myślałam, że puszczę pawika.

No i tak się rozpisałam, że prawie zapomniałam od czego zaczęłam. Wy też pewnie zapomnieliście... Zaczęłam od tego, że po dłuższej przerwie wróciłam do warzenia piwa. Pamiętacie wpis z 4 lutego o bieszczadzkich zimerykach? Wtedy miałam zamiar warzyć porter bałtycki. Plan zrealizowałam dzisiaj. Minął tydzień, a mnie się wydaje, że nie warzyłam cały miesiąc...

Wykorzystałam recepturę na porter, który degustowałam razem ze struclą jabłkową – relację i przepis na ciasto znajdzie tutaj.

A oto moja wersja porteru opalenickiego:

Zasyp:

• słód wiedeński – 2.5 kg
• słód monachijski – 2 kg
• słód pilzneński – 1 kg
• słód karmelowy jasny – 0.5 kg
• słód Biscuit – 0.2 kg
• słód Coffee Light – 0.2 kg
• słód Caraaroma – 0.25 kg
• jęczmień palony – 0.2 kg
• ciemny ekstrakt słodowy w proszku – 1 kg (dodany na ostatnie 15 minut gotowania)

Zacieranie:

• Słody (z wyjątkiem jęczmienia palonego i Caraaroma) wsypałam do wody o temperaturze 52ºC. Podgrzałam do temperatury 65ºC i przetrzymałam 20 minut. Następnie podgrzałam zacier do temperatury 72ºC i zostawiłam na 25 minut. Wtedy dodałam jęczmień palony i słód Caraaroma, podgrzałam do 76ºC na 10-minutowy mash-out.

Chmielenie:

• chmiel Marynka 9.1%AA – 28 g, 60 minut
• chmiel Iunga 11.1%AA – 6 g, 30 minut

Dostałam 20 litrów brzeczki o ekstrakcie 22.1ºBlg. Po schłodzeniu jej do temperatury 12ºC, dodałam do niej gęstwę drożdży Wyeast Munich Lager. Wcześniej zbudziłam je z letargu dając im na przystawkę pół litra przegotowanej brzeczki przedniej.

No i oczywiście, jak to zwykle po warzeniu piwa zostały wysłodziny, czyli zużyty słód. Tym razem ciemne, słodkie, karmelowe. Odebrałam trochę i zrobiłam chleb huculski na wysłodzinach z porteru®.

Zmodyfikowałam przepis, który znalazłam w książce pt. "Chleb" (autorka Barbara Jakimowicz-Klein). Podaję moją wersję, którą zastrzegam! Każdy kto jej użyje będzie miał się z pyszna!

Składniki:

• 1 kg mąki pszennej
• 25 dkg ostudzonych i odsączonych wysłodzin
• 3 dkg drożdży
• 250 ml mleka
• łyżeczka cukru
• 100 ml kefiru + 100 ml wody
• łyżka oleju rzepakowego
• pół łyżki soli
• 10 ziaren jałowca
• łyżka miodu
• 2 łyżki cebulki zrumienionej na oleju

Drożdże wkruszyłam do letniego mleka i dodałam łyżeczkę cukru. Odstawiłam na ok. 15 minut. Mąkę i wysłodziny wrzuciłam do miski. Wlałam do niej kefir wymieszany z wodą oraz zaczyn drożdżowy. Zagniotłam ciasto. Odstawiłam przykryte ściereczką w ciepłe miejsce aż wyrosło. Następnie dodałam olej rzepakowy, zmiażdżone ziarna jałowca oraz sól. Zagniotłam ciasto ponownie i włożyłam do foremki wyłożonej papierem do pieczenia. Odłożyłam jeszcze na chwilę w ciepłe miejsce. W tym samym czasie rozgrzałam piekarnik do temperatury ok. 250ºC. Włożyłam chleb i piekłam ok. pół godziny. 10 minut przed końcem pieczenia posmarowałam cebulą wymieszaną z miodem.

Chlebek wyrósł pięknie, nawet się trochę uśmiechnął.

A potem zrobiłam kanapeczki z serem a la oscypek, wersja niewędzona (piszę "a la" bo oscypek to też nazwa zastrzeżona).