Kuchnia piwowarki Agi

Czas najwyższy zdać sprawę z IV Bieszczadzkiego Warzenie Piwa! Tak się przymierzałam, przymierzałam, aż skosztowałam piwa, które uwarzyliśmy. Minął niecały miesiąc od butelkowania, więc koniecznie należało zrobić pierwszą degustację. Piwo wyszło GENIALNE! Zapraszam na zapis z degustacji w jednym z następnych wpisów.

Ale zacznijmy od początku. Zapraszam zatem na krótką relację.

IV Bieszczadzkie Warzenie Piwa odbyło się dnia 21 kwietnia 2012 r. w Zagrodzie Magija w Orelcu demkowicz.pl. Do dyspozycji mieliśmy przepiękną, nowiusieńką salę konferencyjno-szkoleniową, którą otworzyliśmy na początku naszego spotkania. Uroczyście przecięliśmy wstęgę otwierającą tą salę. Wstęgę stanowił sznurek z elementami, które pękały i nie zdawały egzaminu w trakcie jej budowy podczas Wielkiej Zimy 2011/2012 – kraniki, rurki, uszczelki, zawory, osłonki izolacyjne, itd.

Potem przeszliśmy do sedna, czyli do warzenia piwa. Na tę okazję opracowałam recepturę na typowo bieszczadzki styl piwa, czyli american amber ale (amerykańskie bursztynowe ale) ;)

Po moim krótkim wprowadzeniu na temat domowego warzenia, powiedziałam parę słów o słodzie, jego rodzajach, roli w piwie i w procesie zacierania. Przygotowałam kilkanaście rodzajów słodu do zobaczenia i spróbowania – kilka podstawowych w tym pszeniczny, karmelowe, barwiące, palone, itd. Następnie przystąpiliśmy do śrutowania słodu.

Po wrzuceniu słodu do wody, rozpoczęliśmy proces zacierania. W celach dydaktycznych przeprowadziłam próbę jodową aby pokazać uczestnikom jak zmienia się kolor jodowego wskaźnika skrobi.

Podczas godziny przeznaczonej na zacieranie, przystąpiliśmy do degustacji pierwszego dania. Były to bawarskie mini-precelki podane z dipem czosnkowym. Do tego zaserwowałam piwo marcowe. W trakcie degustacji opowiadałam o głównych cechach piwa marcowego, zasadach podawania i degustacji piwa oraz o tym na co zwracać uwagę przy łączeniu piwa z jedzeniem. Wszystkim przystawka bardzo smakowała, o czym świadczyły wylizane pucharki po dipie oraz pusty koszyczek po precelkach.

Na zakończenie tej części spróbowaliśmy piwa w stylu California Common.

Po godzinie zacierania zrobiliśmy próbę jodową, która wyszła pozytywnie. Przenieśliśmy zacier do filtratora i przystąpiliśmy do degustacji dania głównego w stylu orientalnym, czyli curry z soczewicy z indyjskim chlebkiem paratha (przepis na to danie znajduje się w tym wpisie). Do tego dania zaproponowałam piwo w stylu American India Pale Ale. Nie tylko dlatego, że doskonale komponuje się z lekko pikantnym i słodkim curry, ale także dlatego, że jest to styl, który robi duże wrażenie na ludziach, którzy przywykli do standardowej oferty piw sklepowych.

W międzyczasie złoże filtracyjne się ułożyło, rozpoczęliśmy spuszczanie filtratu a następnie wysładzaliśmy. Korzystając z chwili czasu, zaproponowałam uczestnikom spróbowanie koźlaka wędzonego (rauchbocka). Zdecydowana większość polubiła te styl. No i dobrze, będzie kto miał spijać tegorocznego Grand Championa (niewtajemniczonych zapraszam na kolejny wpis).

Przed przystąpieniem do chmielenia zrobiłam krótkie wprowadzenie dotyczące chmielu – co to jest chmiel, jakie są jego rodzaje, jak się go stosuje. Uczestnicy mogli powąchać i dotknąć różnych form i odmian chmielu. Po wrzuceniu chmielu goryczkowego, przystąpiliśmy do pałaszowania deseru – ciasta korzennego z jabłkami i orzechami polanego ciepłym musem jabłkowym z dodatkiem lodów waniliowych. A do tego zaserwowałam belgijskie ciemne mocne ale (Belgian Dark Strong Ale).

Według mnie to połączenie jest świetne, co potwierdzili również uczestnicy.

Po godzinie i dorzuceniu chmielu aromatycznego brzeczka została schłodzona. O dalszych losach piwa uczestnicy zostali poinformowani. Pokazałam różne rodzaje drożdży (suche, płynne, gęstwę drożdżową) oraz jak się kapsluje butelki.

Czas spotkania dobiegł końca. Prawie 5 godzin wspólnego warzenia minęło jak z bicza strzelił. Na pamiątkę każdy z uczestników otrzymał dyplom. Był to dyplom nietypowy – na radosnej, pomarańczowej kartce wydrukowana została receptura naszego piwa opracowana w programie BeerSmith. W miejscu przeznaczonym dla asystenta piwowara (Asst Brewer) zostało wpisane nazwisko uczestnika.

Wszystkim uczestnikom dziękuję za przybycie, zainteresowanie i aktywny udział. Mam nadzieję, że za rok się spotkamy na V Bieszczadzkim Warzeniu Piwa w Zagrodzie Magija w Orelcu.

Na koniec podaję recepturę na piwo:

Zasyp (15 litrów wody):

• słód pale ale Maris Otter – 4 kg
• słód monachijski I Weyermann – 0.45 kg
• słód Caraamber (Weyermann) – 0.3 kg
• słód Caraaroma (Weyermann) – 0.2 kg

Zacieranie:

• 60 minut – 68ºC
• 10 minut – 76ºC

Wysładzanie:

• ok 17 litrów wody w trzech porcjach

Chmielenie:

• 60 minut – 15 g Zeus 14.50 % AA
• 10 minut – 7 g Lubelski 3.9% AA + 7 g Cascade 6.20 % AA
• 0 minut – 7 g Citra 12.2% AA + 7 g Cascade 6.20 % AA

Po schłodzeniu uzyskaliśmy około 21 litrów brzeczki o ekstrakcie 15 Brix (14.4 Blg). Brzeczka została natleniona poprzez wielokrotne mieszanie i wstrząsanie fermentorem podczas jazdy na trasie Orelec – Michniowiec. Następnie dodałam do niej gęstwę drożdży Wyeast American Ale 1056. Po takim natlenieniu drożdże ruszyły z kopyta ;) Fermentacja burzliwa trwała około 7 dni. Po tym czasie przelałam piwo do szklanego balonu, gdzie jeszcze „posiedziało" 10 dni. Ekstrakt końcowy to 3 Blg, czyli nasze piwo ma około 5.9% alkoholu (objętościowo). Piwo zabutelkowałam z dodatkiem 130 g cukru stołowego.

Już wkrótce zapraszam na degustację!