Kuchnia piwowarki Agi

W sobotę 14 lipca 2012 miałam przyjemność uczestniczyć w spotkaniu, które odbyło się w Centrum Dziedzictwa Szkła w Krośnie. Było to pierwsze spotkanie z cyklu "Poznaj Artystę". Ale to nie ja byłam artystką, chociaż próbowałam.

Korzystając z chwili wolnego czasu zwiedziłam CDS. Jeżeli będziecie kiedyś w Krośnie, to bardzo polecam odwiedziny tego miejsca. Można tutaj poznać tradycje związane ze szkłem, zobaczyć na żywo jak powstają szklane przedmioty oraz obejrzeć fantastyczne ekspozycje przedmiotów ze szkła.

W ramach zwiedzania Centrum można popróbować sił jako hutnik-artysta. Tak więc wyposażona w swój fartuch piwowarski, zabrałam się za dmuchanie butelki do piwa. Tak się starałam, że przedmuchałam i butelka nie nadawała się do niczego tylko na stłuczkę.

Punktualnie o 20.00 sala wypełniona była po brzegi. Frekwencja zaskoczyła organizatorów i mnie także. Bohaterem spotkania był Mateusz Maraj – światowej klasy artysta. W trakcie spotkania, razem z zespołem fachowców, zaprezentował fantastyczne możliwości tworzenia pięknych przedmiotów ze szkła.

Podczas gdy na scenie topiło się szkło i powstawały szklane arcydzieła, ja opowiadałam o piwie, a goście degustowali moje wyroby przegryzając je odpowiednio dobranymi przekąskami. Moją prezentację rozpoczęłam krótką informacją jak warzy się piwo. Pokazałam sprzęt – gar, filtrator, fermentor i kapslownicę młotkową. Uczestnicy mieli możliwość dotknąć, spróbować i powąchać różne rodzaje słodu i chmielu.

W dalszej kolejności mówiłam o zasadach serwowania, degustacji i łączenia piwa z jedzeniem. To wszystko w czasie, gdy uczestnicy próbowali mojego piwa. Wybrałam piwa w różnych stylach z różnych krajów. Rozpoczęliśmy bitterem, następny był pils niemiecki przegryzany krakersami cebulkowymi. W dalszej kolejności zaproponowałam california common, który idealnie komponował się z pikantnymi chipsami. Czwartym w kolejce był dry stout serwowany z wafelkami kawowymi, a ostatnia propozycja – belgijskie ciemne mocne ale przegryzane było ciasteczkami z rodzynkami i czekoladą. Wszystkie piwa znalazły swoich zwolenników, jednak największym powodzeniem cieszył się belgijski quadrupel. Po spróbowaniu wszystkich piw, nikt nie stwierdził, że jednak woli sklepowe, komercyjne euro-lagery. Mam nadzieję, że tym spotkaniem zrobiliśmy małą tip-topkę w drodze do krzewienia kultury piwa.

Strasznie się cieszę, że mogłam uczestniczyć w takim spotkaniu. Wyjątkowa była jego niesamowita dynamika. Za moimi plecami żarzył się piec, artyści-hutnicy tworzyli szklane cudeńka z bezkształtnej masy, a ja opowiadałam o piwie. Niby dwie różne bajki, ale tak wiele wspólnego...